Pełny tekst

Aleksandra Cieślik, Aleksandra Słopiecka

JAKOŚĆ ŻYCIA Z HISTORYCZNEJ PERSPEKTYWY

QUALITY OF LIFE IN HISTORICAL PERSPECTIVE

STRESZCZENIE
Stan zdrowia od zawsze wpływał na jakość życia, a troska o nie zajmowała w hierarchii wartości człowieka najwyższą pozycję. Walka o jego zachowanie i poprawę była wyznacznikiem nowej nauki jaką stała się medycyna. Już w najdawniejszych znanych nam ośrodkach starożytnych cywilizacji można odnaleźć dowody na to, że praktyki medyczne, skrywane w mistycznej otoczce tajemnej wiedzy kapłanów czy szamanów, zajmowały doniosłe miejsce w życiu wielu z tych społeczności. Średniowiecze hołdowało koncepcji ubóstwa, a nawet cierpienia w życiu człowieka, jako drogi do zbawienia. Okres Oświecenia, z jego wielkimi myślicielami, ugruntował rolę myśli i nauki jako najważniejszego przejawu człowieczeństwa. Filozofowie i lekarze dostrzegali potrzebę zachowania zdrowia przez wszystkie klasy społeczne. Pierwsze użycie terminu jakość życia można odnaleźć w artykule, napisanym przez Jamea Setha, w 1889 roku, pt.: The Evolution of Morality [1]. W latach sześćdziesiątych XX wieku w Wielkiej Brytanii, Francji, Włoszech i Szwecji podjęto próby pomiarów wskaźników jakości życia opartych jedynie na konsumpcji dóbr i usług. W Polsce ożywienie wokół problematyki jakości życia pojawiło się dopiero w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku.

SUMMARY
State of health has always determined the quality of life, and did not hold a concern for human values in the hierarchy of the highest position. The struggle for the preservation and improvement has been the determinant of a new science that has become the medicine. Already in the earliest known centers of ancient civilization, we found evidence that a medical practice, hidden in a secret knowledge of mystic coating of priests or shamans, occupied important place in the lives of many of these communities. Adhered to the concept of the Middle Ages, a period of poverty, and even suffering in human life, as a way to salvation. The period of the Enlightenment, with its great thinkers, has established the role of thought and science as the most important manifestation of humanity. Philosophers and physicians of the Enlightenment saw the need to preserve the health of all social classes. The first use of the term quality of life can be found in the article, who wrote the James Seth, in 1889, Fri: The Evolution of Morality [1]. In the sixties in Britain, France, Italy and Sweden, an attempt was made measurements of quality of life based solely on the consumption of goods and services. In Poland, the boom around the issue of quality of life appeared only in the eighties and nineties.