Praca jest rezultatem współpracy rosyjskich i polskich badaczy w zakresie kształcenia ustawicznego. Zarówno w Rosji jak i w Polsce programy nauczania szkół ogólnokształcących, zawodowych, szkół wyższych i uniwersytetów pozwalają na pełną drożność kształcenia oraz na podwyższanie kwalifikacji zawodowych w ciągu całego życia. Autorzy niniejszej monografii są zgodni co do tego, że dla społeczeństwa w XXI wieku na całym świecie nie ma alternatywy wobec kształcenia ustawicznego. Należy też przyznać, że system kształcenia na świecie stoi jeszcze na początku drogi do edukacji ustawicznej. W niniejszej pracy kształcenie ustawiczne ukazane jest jako przedmiot i rezultat ewolucji kształcenia i procesów globalizacji, a w związku z tym analizowana jest nowa rola uniwersytetów i centrów edukacyjnych. Szczególną uwagę autorzy poświęcili historii powstania i rozwoju procesu kształcenia ustawicznego; najpierw więc ukazane są religijno-moralne podstawy edukacji ustawicznej, jej oświatowa i społeczna misja.
Praca adresowana jest do społeczności międzynarodowych, działaczy państwowych i społecznych, do szerokiego kręgu badaczy, wszystkich interesujących się zagadnieniami teorii i praktyki kształcenia ustawicznego.