Badania prowadzone w zakładzie:

W ramach Laboratorium Interferometrii Laserowej pod kierownictwem dr Kazmimierza Dworeckiego:

Prowadzone badania dotyczą procesów transportu substancji w układach membranowych. Występują tu takie zjawiska jak: dyfuzja, dyfuzja anomalna, grawidyfuzja, osmoza, grawiosmoza, odwrócona osmoza, konwekcja. Szczególne miejsce w tych poszukiwaniach, prowadzonych głównie przy zastosowaniu metod interferometrycznych zajmuje badanie wpływu siły ciążenia na stan tzw. przymembranowych warstw dyfuzyjnych. Badane są zmiany właściwości transportowych membran na skutek implantacji jonów. Realizowane są też badania biofizyczne, dotyczące fizycznych podstaw wymuszania translokacji wody w roślinach, zachodzącej na krótkich i długich dystansach. W szczególności zajmowano się wymianą wody przez komórki żywe, zachodzącą w warunkach zachowywania przez nie stałych objętości.

Aparatura badawcza stosowana w prowadzonych badaniach:

  • Goniometr do pomiaru kąta zwilżania

  • Wielozadaniowy układ interferometryczny do badań przymembranowych warstw dyfuzyjnych umożliwiający między innymi wizualizacje warstw dyfuzyjnych, badania rozkładów stężeń, a także pomiar grubości owych warstw


  • W najbliżym czasie w ramach projektu: "Rozwój bazy badawczej specjalistycznych laboratoriów uczelni publicznych regionu świętokrzyskiego", planowane są zakupy aparatury badawczej, które mają wzbogacić laboratorium o:

  • Elipsometr spektroskopowy

  • Interferometr laserowy

  • System akwizycji i analizy obrazów

  • W ramach współpracy międzynarodowej z Laboratorium Manne Siegbahna w Sztokholmie:

    Prowadzone są badania dotyczące procesów dysocjacji jonów molekularnych na skutek oddziaływań z elektronami swobodnymi, które zachodzą w warunkach niskotemperaturowej plazmy. W badaniach doświadczalnych, prowadzonych we współpracy z Laboratorium Manne Siegbahna w Sztokholmie, wykorzystywane są chłodzone wiązki jonów pierścienia akumulacyjnego CRYRING.

    Opis działania układu badawczego stosowanego w Lab. Menne Siegbahna:

    W pierścieniach kumulujących do pułapkowania wiązki jonowej poruszającej się w wysokiej próżni wykorzystuje się pole magnetyczne. Wyprodukowane w źródle jony zostają wstrzyknięte do pierścienia, gdzie krążą w doskonałych warunkach próżniowych ~ 10-11 Tr przez kilka-kilkanaście sekund. Długi czas kumulacji pozwala polarnym jonom na wyzbycie się nadmiaru energii oscylacyjnej i przejście do wibracyjnego stanu podstawowego, poprzez emisję promieniowania podczerwonego. W sekcji zwanej ''chłodnicą elektronową'' następuje współbieżne połączenie wiązek jonowej i elektronowej, co przyczynia się do kompresji wiązki jonowej w przestrzeni fazowej, czyli zmniejszenia rozmiarów poprzecznych wiązki oraz jej rozmycia energetycznego. Chłodnica pełni także rolę tarczy w eksperymentach dotyczących zderzeń jon - elektron. Pomimo wysokich energii, z którymi poruszają się cząsteczki w pierścieniu, możliwe jest badanie zderzeń z niezwykłą precyzją dla bardzo niskich energii zderzenia w układzie środka masy oraz z dużą rozdzielczością energetyczną. Typowy czas kumulacji jonów zależy od rodzaju jonów, energii wiązki jonowej oraz zderzeń z cząsteczkami gazu resztkowego w pierścieniu. Ze względu na wysoką częstotliwość cyrkulacji jonów w pierścieniu i dużą gęstość wiązki, czas akwizycji danych jest krótki (kilka godzin), a niepewności pomiarowe związane z detekcją danych niewielkie.

    Galeria zdjęć: